อาการ ไอกรน เป็น โรคติดเชื้อ ที่ ระบาดในเด็กอายุน้อย แต่ก็สามารถ แพร่กระจายสู่ผู้ใหญ่ ได้เช่นกัน เชื้อแบคทีเรียที่ทำให้เกิดโรค คือ แบคทีเรียชื่อ Bordetella pertussis ซึ่ง ติดต่อผ่านการไอหรือจาม
อาการของ ไอกรน (https://www.vimut.com/article/whooping-cough) มักเริ่มต้นด้วย ไข้ต่ำ ๆ เช่น น้ำมูกไหล แต่ เปลี่ยนไปเป็นอาการที่หนักขึ้น โดย ผู้ป่วยจะมีอาการไอเป็นชุด และ มีลักษณะเสียงดังตอนหายใจเข้า หลังจากการไอ หากไม่ได้รับการรักษา อาจ ส่งผลให้เกิดอันตรายต่อชีวิต เช่น ปอดอักเสบ
การวินิจฉัย โรคไอกรน มัก อาศัยการซักประวัติ และ การตรวจ PCR จาก สารคัดหลั่งในโพรงจมูก การรักษาไอกรน (https://www.vimut.com/article/whooping-cough) การให้ยาเช่น Azithromycin หรือ Erythromycin เพื่อ ช่วยควบคุมการติดเชื้อ และ การดูแลแบบประคับประคอง
วิธีลดความเสี่ยงจากไอกรน ต้องได้รับวัคซีนในวัยเด็ก ซึ่ง ลดความเสี่ยงได้สูง วัคซีน ควรได้รับตามกำหนด เช่น ในเด็กเล็กและช่วงวัยรุ่น นอกจากนี้ การรักษาสุขอนามัย ลดการแพร่กระจายเชื้อได้
การติดเชื้อไอกรน มีอาการที่คล้ายไข้หวัดในช่วงแรก แต่ เสี่ยงต่อชีวิตในกรณีรุนแรง โดยเฉพาะใน กลุ่มเสี่ยงที่อายุน้อย ดังนั้น การเฝ้าระวังอาการ ช่วยลดการแพร่กระจายและความรุนแรงของโรคได้