​​​​​​​เล่าเรื่องผี@@

[Marinas]

เล่าเรื่องผี  สั่นประสาท หลอนได้โล่ : เรื่เรื่องผี ที่กำลังจะเล่าดังต่อไปนี้ เกิดเรื่องราวของผม ที่ยังอยู่ในช่วงวัยมัธยม ที่ด้วยความซุกซน รวมทั้งค่อนข้างซุกซน จนถึงทำให้ไปเจอดี เขาให้อย่างจังกับเรื่องราวความหลอนของห้องดนตรีไทย ที่ไม่อาจ..ลืมอย่างยิ่งจริงๆ 


เรื่องราวมันเริ่มจาก...

สำหรับ เรื่องเล่าผี ของผม..มันเริ่มจากที่ผมยังอยู่ ในตอนมัธยมอยู่เลย ซึ่งสถานที่เรียนที่ผมเรียนนั้นออกจะที่จะเก่า แล้วก็มีอายุไม่น้อยกว่า 100 ปีซึ่งถือได้ว่าเป็นอีกหนึ่งสถานศึกษา ที่มีประวัติศาสตร์ความเป็นมาอย่างนาน จึงไม่สนเท่ห์ใจที่จะมีเรื่องมีราวร้อนๆอย่างงี้ เกิดขึ้นแต่ไม่คิดเลยว่า ตำนานเรื่องผีในห้องดนตรีไทยนั้น จะโดนเข้าจังๆกับผมอีกด้วย... 


อุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีไทยทั้งปวงของสถานศึกษา ถูกเก็บเอาไว้ในห้องดนตรีไทย ซึ่งลักษณะห้องเป็นห้องเล็กๆที่อยู่ข้างเวทีในหอประชุม โดยในห้องนอกจากอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีไทยแล้วนั้น ยังมีเศียรอาจารย์ แต่งแต้มอยู่ ที่ผนังน่าจะเกือบจะๆ10 เศียรอย่างยิ่งจริงๆ ซึ่งคนใดกันที่เป็นอาจารย์สายการเรียน หรือเปล่าใช่การแสดงบนเวที จะมีตู้พระธรรมลายรดน้ำ จากยุคใกล้ๆอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีอยู่ ซึ่งใครที่มีเซ้นส์ก็จะรู้ได้โดยทันทีว่า ห้องพวกนี้มีพลังงาน บางสิ่งอยู่แน่ๆ


ซึ่งทุกคนในสถานที่เรียนต่างเข้าใจกันอยู่ ว่าห้องนี้เป็นห้องที่ค่อนข้างจะน่าขนลุก อย่างยิ่ง แต่ว่าดูเหมือนว่าด้วยความซุกซน ในวัยเด็ก ซึ่งในช่วงนั้นก็พูดได้ว่าไม่ค่อยได้คิดอะไร เล่นกีฬา จีบผู้หญิง ไปวันๆก็ทำให้เรื่องราวพวกนี้ กลายเป็นเรื่องตลกที่ถูกเอามาหลอก สหายหรือมากล่าวเล่าเกินจริง จนถึงมิได้คิดอะไรมากมายก่ายกองนักนั่นเอง


แต่ว่าแล้วเย็นวันหนึ่ง ในช่วงใกล้สอบสถานที่เรียนได้จัดแจง ปิดสถานที่เรียนไว จึงทำให้การเลิกเรียนไวเลย ทำให้ผมนั้นไปยังห้องประชุมกับเพื่อนฝูงๆเพื่อรอคอยเรียนดนตรีไทย ซึ่งเป็นกิจกรรมเรียนพิเศษ ข้างหลังเลิกเรียน เราได้กระทำไปจับประตูห้องแล้ว พบว่าห้องดนตรีไทยนั้น ล็อกอยู่เลย ทำให้ควรต้องนั่งรออาจารย์ที่บันไดข้างเวทีแม้กระนั้นอยู่ๆก็มีเสียงหนึ่งผมลงขึ้นมาใช่แล้ว เป็นเพลงไทยที่ดังขึ้น ในห้องเสียงระนาดลำขึ้นมาเลย เล่าเรื่องผี

เราอีกทั้ง ห้องต่างมองหน้ากัน แล้วก็ความสงสัยก็เกิดขึ้นอยู่ๆหัวหน้าห้องก็ได้กล่าวว่าห้องล็อคไม่ใช่หรอหรือ คุณครู อยู่ด้านในห้องกันแน่ ก็เลยทำให้หัวหน้าห้องของเรา ได้เดินเข้าไปดูที่ห้องกับกลายเป็นว่าห้องดนตรีไทยนั้น ยังล็อคอยู่

ผมก็เลยได้นอนเอาหน้า ไปแนบกับพื้นเพื่อมองลอดใต้ทางเข้าไป ซึ่งผลออกมาว่าในห้องไม่มีใครอยู่เลยแม้กระนั้นเพลงโหมโรงของระนาด ก็เป็นเพลงที่มิได้ถูกอัดเทปเอาไว้ รวมทั้งเป็นเพลงที่สัมผัสได้ในทันทีว่าเป็นการเล่นสดด้วย เครื่องดนตรีวงมโหรีทั้งยังชุดนั่นเอง

บวกกับบรรยากาศ ในช่วงช่วงเย็นที่เงียบมากของสถานที่เรียน โดยที่มีกันอยู่ไม่กี่ผู้ที่นั่งอยู่บนเวทีก็ทำให้บรรยากาศนั้น วังเวงและก็เริ่มน่าสะพรึงกลัวขึ้น จึงทำให้นี่เป็นอีกหนึ่งจุดที่สร้างความรู้สึกแปลกๆรวมทั้งสร้างอารมณ์มาปะทุ ให้กับเพื่อนพ้องๆต่างทุกคนเงียบกันหมด และต่างมองหน้ากัน

อยู่ๆเพื่อนพ้องเพศหญิง ในห้องเริ่มมีลักษณะสั่นกลัว และก็ร้องไห้ในทันทีทันใด แล้วก็ผมมั่นใจได้เลยว่ามันจะต้องมีเรื่องเหนือธรรมชาติเกิดขึ้นอย่างไม่ต้องสงสัย รวมทั้งรู้สึกแปลกจากเพลงที่โฮม และได้ยินมันไม่ธรรมดาเลยทีเดียวซึ่งผมกล้าการันตีเลยว่า เพลงที่เราได้ยินนั้น เป็นเพลงสดที่ถูกเล่นเพลงขึ้น แล้วก็รู้สึกถึงทำนองที่แปลกออกไป โดยที่พวกเราไม่สามารถที่จะอธิบายได้ เล่าเรื่องผี

แต่ว่าด้วยความไวคะนองของผม ที่ดูเหมือนยังคงตลกขบขัน กับเพื่อนพ้องเพศหญิงที่ร้องไห้อยู่และไม่ได้คิดอะไรมากมายนัก และไม่ใช่ผู้ที่กลัวเรื่องอะไรอย่างนี้ หรือ โลกสวยมากไม่น้อยเลยทีเดียว นักผมเลยบอกเพื่อนไปว่าช่างเถิดหรอกพวกคุณครู ในอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีไทยเขามาอยู่ เป็นเพื่อนเรา เพราะหอประชุมนั้น ค่อนข้างที่จะเงียบรวมทั้งเปลี่ยวมากนั่นเอง เล่าเรื่องผี

แต่ดูท่าบรรยากาศจะมิได้ดีขึ้นเลย สหายๆสาวๆต่างพากันร้องไห้รวมทั้งสั่นกลัว รวมทั้งผมก็คิดในใจว่า เพราะเหตุใดพวกมันไม่วิ่งออกไป หรือวิ่งหนีไปแต่ว่าด้วยบรรยากาศ ก็คงจะเข้าใจได้ว่าแขนขาสั่นคงจะไม่อาจจะกล้า วิ่งไปไหนได้นั่นเอง ซึ่งผมเองก็เริ่มรู้สึกขนสันหลัง "ลุกวาป" อย่างบอกผิดด้วยสิ่งเดียวกัน 

แม้กระนั้นจากนั้น โดยประมาณ 10 กว่านาคราวหน้าจากที่พวกเราได้ยินเพลงอยู่ๆกลอนประตูห้องก็ปลดล็อคขึ้นมา โดยทันที ทุกคน ต่างกรีดร้องรวมทั้งด้วยความสะดุ้ง พร้อมด้วยประตูห้องเปิดออกมาทั้งๆที่ไม่มีคนอยู่ด้านในห้อง ซึ่งผมหันไปดูก็มองไม่เห็นผู้ใดกันอยู่ด้วย สิ่งเดียวกัน หลังจากที่อยู่ๆประตูก็เปิดขึ้นมาเองทุกคน ในห้องต่างพากันวิ่งออกมา โดยที่ไม่ได้นัดหมายต่างโหวกเหวกโวยวาย รวมทั้งกรีดร้องกันด้วยความหวาดกลัว

ด้วยความที่เป็นวัยแก่นแก้ว รวมทั้งผมเป็นผู้เดียวที่มองดูเข้าไป ในห้องก็มิได้มองเห็นอะไรแม้กระนั้นอยู่ๆก็เห็นเงาแปลกๆวิ่งเข้าไป ในอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรี ซึ่งผมรู้ได้โดยทันทีว่ามันไม่ใช่เรื่องปกติอย่างแน่นอน และมันสร้างความขนลุกให้กับผมได้อีกด้วย เรื่องเล่าผี

หลังจากที่มีเสียงกรีด และก็ดังอีกทั้งสถานที่เรียน จนกระทั่งทำให้พวกครูและก็คุณครูต่างพากันมาดูว่ากำเนิดอะไรขึ้นแล้วก็พวกเราก็ได้ ทำการเล่าเรื่องราวทั้งหมดทั้งปวงให้ฟัง กระทั่งทำให้อาจารย์ที่สถานที่เรียนนั้น ต่างมองหน้ากันและก็บอกเป็นเสียงเดียวกันว่า ให้ทุกคนใจเย็นๆเดี๋ยวพรุ่งนี้ พวกเราจะทำบุญทำทานใหญ่กันเลยดีกว่า...

ต่อไปเราก็ไม่ได้ เคยเข้าไปในห้องดนตรีไทยอีกเลย ถ้าเรียนดนตรีไทยจริงๆเราจะเอาเครื่องดนตรีมาไว้ที่บนเวที และก็จะไม่เข้าไปในห้องนั้นอีก ถึงแม้คุณครูจะใช้ให้ไปเอาของทุกคนต่างมองหน้ากัน รวมทั้งปฏิเสธครูอย่างฉับพลันหรือรวมถึงการขนย้าย หรือ ขนอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีไทย กลับเข้าห้องก็จะต้องไปกันทีละหลายคนอีกด้วย 

ต่อจากนั้นเรื่องราวพวกนี้ ก็เป็นอีกหนึ่งเรื่องที่ ยังคงเล่ากันอยู่และก็เป็นเรื่องที่บอกเลยว่าไม่อุปทานกลุ่มอย่างไม่ต้องสงสัย เพราะเหตุว่าสหายกว่า 30 คนภายในห้องที่นั่งกันอยู่ตรงเวที เพื่อรอคอยเข้าชั้นเรียนดนตรีไทยนั้นต่างได้ยินเสียง เป็นที่เดียวกันนั่นเอง และก็หัวข้อนี้ก็กลายเป็นเรื่องขนหัวลุกของรุ่นเราเลย ว่าเป็น รุ่น "ผีดนตรีไทย" เรื่องเล่าผี �������เรื่องผี