การวินิจฉัย โรคไอกรน

[ButterBear]

 อาการ ไอกรน เป็น โรคติดเชื้อ  ที่  ระบาดในเด็กอายุน้อย แต่ก็สามารถ  แพร่กระจายสู่ผู้ใหญ่ ได้เช่นกัน  เชื้อแบคทีเรียที่ทำให้เกิดโรค  คือ  แบคทีเรียชื่อ Bordetella pertussis  ซึ่ง  ติดต่อผ่านการไอหรือจาม



อาการของ ไอกรน มักเริ่มต้นด้วย ไข้ต่ำ ๆ  เช่น น้ำมูกไหล  แต่  เปลี่ยนไปเป็นอาการที่หนักขึ้น โดย ผู้ป่วยจะมีอาการไอเป็นชุด  และ  มีลักษณะเสียงดังตอนหายใจเข้า หลังจากการไอ  หากไม่ได้รับการรักษา  อาจ  ส่งผลให้เกิดอันตรายต่อชีวิต เช่น ปอดอักเสบ



การวินิจฉัย โรคไอกรน  มัก อาศัยการซักประวัติ  และ  การตรวจ PCR  จาก สารคัดหลั่งในโพรงจมูก  การรักษาไอกรน   การให้ยาเช่น Azithromycin หรือ Erythromycin เพื่อ  ช่วยควบคุมการติดเชื้อ และ การดูแลแบบประคับประคอง



 วิธีลดความเสี่ยงจากไอกรน   ต้องได้รับวัคซีนในวัยเด็ก ซึ่ง  ลดความเสี่ยงได้สูง  วัคซีน ควรได้รับตามกำหนด  เช่น  ในเด็กเล็กและช่วงวัยรุ่น  นอกจากนี้  การรักษาสุขอนามัย   ลดการแพร่กระจายเชื้อได้



 การติดเชื้อไอกรน  มีอาการที่คล้ายไข้หวัดในช่วงแรก แต่  เสี่ยงต่อชีวิตในกรณีรุนแรง โดยเฉพาะใน  กลุ่มเสี่ยงที่อายุน้อย  ดังนั้น  การเฝ้าระวังอาการ  ช่วยลดการแพร่กระจายและความรุนแรงของโรคได้